ΕΛΒΙΡΑ ΚΑΚΚΗ--βιογραφία...

Ελβίρα Κάκκη

Από Rebetiko_wiki

Οι ελάχιστες πληροφορίες που υπήρχαν για το πρόσωπο της τραγουδίστριας Ελβίρας Κάκκη, είχαν οδηγήσει τον Π. Κουνάδη να υποστηρίξει^{[εκκρεμεί παραπομπή]} ότι ταυτίζεται με την Ελβίρα Ντε Ιντάλγκο (1892-1980), διάσημη Ισπανίδα υψίφωνο της όπερας που είχε εγκατασταθεί στην Ελλάδα την περίοδο 1932-1948. Η αληθινή ιστορία της Ελβίρας Κάκκη, αποκαλύφθηκε όταν ο Charles Howard - υπεύθυνος της δισκογραφικής εταιρείας Rounder, που στο ένθετο για το CD της Rounder «Vassilis Tsitsanis 1936-1946», αναπαρήγαγε, την εικασία περί της ταύτισης της Κάκκη με την de Hidalgo -, έλαβε μια επιστολή από τον Frederic Kakis, γιο της Ελβίρας Κάκκη.
Σύμφωνα με αυτές τις πληροφορίες, η Ελβίρα Κάκκη γεννήθηκε 11 Νοεμβρίου του 1900 στην Καβάλα. Ήταν Εβραϊκής καταγωγής και το πατρικό της επώνυμο ήταν Μπενμαγιόρ. Στα 1919 παντρεύτηκα στη Θεσσαλονίκη τον Αιμίλιο Κάκκη και εγκαταστάθηκαν στη Δράμα όπου ο Αιμίλιος ήταν ιδιοκτήτης των δυο μοναδικών κινηματοθεάτρων της πόλης, του κλειστού «Μέγας» και του ανοιχτού θερινού «Διονύσια». Στους δύο αυτούς χώρους φιλοξενούνταν ζωντανές παραστάσεις, από περιοδεύοντες καλλιτέχνες όπως τον Αττίκ, την Μαρίκα Κοτοπούλη και τον Βασίλη Λογοθετίδη, καθώς επίσης και ταλέντα από τη Βόρεια Ελλάδα. Κάπως έτσι φαίνεται ότι η Ελβίρα Κάκκη, γνωρίστηκε με το Βασίλη Τσιτσάνη. Η Ελβίρα Κάκκη, εκτός από τραγοπύδια του Τσιτσάνη, ηχογράφησε και συνθέσεις του Σπύρου Περιστέρη, όπως: «Μάτια μου μεγάλα» και «Το πήρα πια απόφαση». Ο σύζυγός της πεθαίνει το 1940. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος, η Ελβίρα με τα παιδιά της μετακομίζουν στη Θεσσαλονίκη και επειδή ήταν αρκετά καχύποπτη για τις προθέσεις των Ναζί για τους Εβραίους, απέκτησε ψεύτικα χαρτιά, για εκείνη και τα παιδιά της και, αφού άλλαξε αρκετές φορές τόπο διαμονής μέσα στην πόλη, τελικά διέφυγε στην ύπαιθρο. Εκεί έγινε μέλος του ΕΑΜ. Τα δύo μεγαλύτερα παιδιά της, ο Ζακ και η Κάρμεν κατετάγησαν στον ΕΛΑΣ και πήγαν στα βουνά σαν μέλη μάχιμων μονάδων. Τα δυο μικρότερα αγόρια, ο Αλβέρτος και ο Φρεντ ως μέλη της ΕΠΟΝ πήραν μέρος σε αρκετές επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανόμενης και της βοήθειας σε διαφυγή μελών των συμμαχικών ενόπλων δυνάμεων προς την Τουρκία, μέσω Σκιάθου και Σκύρου. Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η οικογένεια μετακόμισε στις ΗΠΑ όπου και εγκαταστάθηκε στη Δυτική Ακτή. Η Ελβίρα Κάκκη πέθανε στο Mountain View της Καλιφόρνιας το 1987.

Η Ελβίρα Κάκκη είχε συμμετοχή στις παρακάτω ηχογραφήσεις της περιόδου 1936-1937:

• «Μαντήλι χρυσοκεντημένο» του συνθέτη Βασίλη Τσιτσάνη (δίσκος Odeon G.A. 1990).
• «Πικρός θα 'ναι ο πόνος μου» του συνθέτη Βασίλη Τσιτσάνη (δίσκος Odeon G.A. 1990).
• «Ο μύλος της Κονδύλως» του συνθέτη Δημήτρη Περδικόπουλου (δίσκος Odeon G.A. 1989 και ανατύπωση Decca 31142).
• «Μάτια μου μεγάλα» του συνθέτη Σπύρου Περιστέρη (δίσκος Odeon G.A. 7045)
• «Νεβά μανές (Το πήρα πια απόφαση)», αμανές στο όνομα του Σπύρου Περιστέρη (δίσκος Odeon G.A. 7045)

 Πηγές

• http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=15172&m=C03&aa=1 - ΕΛΒΙΡΑ ΝΤΕ ΙΝΤΑΛΓΚΟ - Η «καλή νεράιδα» της Κάλλας (εφ. «Το Βήμα», φύλλο 21/09/2007 - συντάκτης: Κοσμάς Βιδος)
• Περιοδικό Jazz & Τζαζ, τ. 98, Μάιος 2001, σ. 17
•  

ΠΗΓΗ
http://rebetiko.sealabs.net/